26 янв. 2012 г.

ესე იგი ისე გამოვიდა, რომ მთლად ლიტერატურის ამბავში ვერ ვიყავი და ვერც წარმომიდგენია როგორ ვიქნებოდი მთლად ლიტერატურის ამბავში იმაზე მეტად ვიდრე ვიყავი. 11 წლის ბავშვი
და მეტისაც რამდენი წლის. მეტის შეძლება და საშუალება არ იყო მაშინ. ახლა თითქოს არის და თითქოს არც არის. ეკონომიკურ სიდუხჭირეზე ვწერ. გონებრივსაზეც.

90-იანი წლები იყო და ღამღამობით იმაზე მეტად ვუთანხმდებოდი ჩემს თავს ამბებშ ი ვიდრე ახლა ვუთანხმდები. მაგალითად ვკითხულობდი დავით აღმაშენებელს და ვუსმენდი.... აღარ ვიტყვი რას.

Комментариев нет:

Отправить комментарий