and time is gone...

I have posted las time in february 2017. I still have gambling addiction problem, but today I have decided to  get free from it finally. My decision is strong and I hope, that I have enough strength to come it true.

My former Boss , Kote, has promissed me to take on the translators job again soon. Maybe in a month or so, I will be in Gudauri, on a ropeway building works. And Buba also will be there working with me. Kote is not a liar , if he says something , he will do it exactly as he said.

Now, I have seven laries in my pocket. I will keep it and spend on my needs, not in casino. I am proud that I kept it. This fact gives hope to me, that I will survive. God , please, help me.

And one more news. I am living alone for a year yet. My brother and his wife bought a flat and I left alone. My dearest girlfriend Nona is very good for me. She buys food for me, gives me pockets money and even pays my loans very often. I love her. If I will get free from gambling , she will marry me. And I will be happy, finally!

So , wish me all the luck, that my decision become fact.

With regards,
yours sincerly,
Gio.

Good luck To me !

gambling addiction is a huge problem for me. but at least I have chance to give up this bad habit. i have too many loans because of this gambling problems until now. When i was working in dariali, i was putting all my money in slot machines and i became bankrupt. Not only became bankrupt, I took too many loans from online credit companies, which have too much precentage for return money.

i was falling deeper and deeper in this bad  situation, and at last, one day i discovered that i have no money and too much loans and have no responsibility to pay this debts.

Also, i discovered that all mortgage companies have blocked me , i am in black list and could not take more loan.

I continued gambling with pockets money. won successfully 3 500 laries, and part of loans paid. now i have much less addiction on gambling, slot machines. its better for me that i have no chance for taking new loans.

i hope i will find new job soon and will be able to pay other loans as well. my dependence on online credits and online gambling is now getting lighter. i Hope i will give up smoking also. Have some ideas about creating online sites and earning money from google. Good luck to me!

Translator's tale

Hi there. I was working last year in kazbegi, dariali HPP as an English language translator. I gained good experience, it was quite good for learning more words in English, also for getting experience in HPP terminology and its structure.

Our superviser Tomas, was quite interesting and kind guy. He was friendly person, I learned a lot from him. At first, this job was difficult for me, because of lot of new words I had never heared before, but soon everything sattled.

Now i am at home, with all this experience, and I hope I will be in another big project soon.

p.s. The photo is taken after synchronization dariali HPP all three units.

ზამთრის საკითხავი

წლევანდელი ზამთარი მართლაც , როგორც სინოპტიკოსები იუწყებოდნენ, ძალიან ცივი გამოდგა.

თუმცა, ორი კვირა დარჩა კალენდარული ზამთრის დასრულებამდე . ასე რომ., იმედიანად, ჩემო გაყინულო თანაბლოგელებო თუ არა-თანაბლოგელებო, იმედიანად...

გაზაფხული... ჯერ არ ვიცი, რას მოიტანს კარგს, მაგრამ ერთი ის ვიცი, რომ დათებება.. უნდა დათბეს აპრილში მაინც სხვა გზა არ არის. მარტშიც უნდა გამოერიოს ერთი ხუთი მზიანი გადასარევი დღე, აბა მარტი ისე რისი მარტია.

ხოლო ის რომ პოეტი წერს, მანქანაში ბუზი შემოფრინდა, პირველი მაცნე გაზაფხულის უწმინდურობისო, ამ გაგანია ზამთარში, პოეზიად დავტოვოთ.

თეოდორ დოსტოევსკის, "მოთამაშის" გამო

ჩვენ ვიყიდეთ ეს რომანი. მე წავიკითხე ის. ჩვენ ის ვიყიდეთ , სანტა ესპერანსაში. , სანქტპეტერბურგის ქუჩაზე, 31 დეკემბერს, 2016 წლის უკანასაკნელ დღეს.

მოთამაშე. წავიკითხე 2 დღეში. შთამბეჭდავი იყო. რა თქმა უნდა ის თავები უფრო მომეწონა სადაც მოქმედება კაზინოში, რულეტის მაგიდასთან მიმდინარეობდა. შთაბეჭდილება ნაღდად დამიტოვა.

მადლობა მეგობარს, რომელმაც ეს წიგნი მაყიდინა. სწორედ ქართულ ენაზე მინდოდა მისი წაკითხვა.

ესე იგი ისე გამოვიდა, რომ მთლად ლიტერატურის ამბავში ვერ ვიყავი და ვერც წარმომიდგენია როგორ ვიქნებოდი მთლად ლიტერატურის ამბავში იმაზე მეტად ვიდრე ვიყავი. 11 წლის ბავშვი
და მეტისაც რამდენი წლის. მეტის შეძლება და საშუალება არ იყო მაშინ. ახლა თითქოს არის და თითქოს არც არის. ეკონომიკურ სიდუხჭირეზე ვწერ. გონებრივსაზეც.

90-იანი წლები იყო და ღამღამობით იმაზე მეტად ვუთანხმდებოდი ჩემს თავს ამბებშ ი ვიდრე ახლა ვუთანხმდები. მაგალითად ვკითხულობდი დავით აღმაშენებელს და ვუსმენდი.... აღარ ვიტყვი რას.

წიგნის ფესტივალი (2011)

შაბათს ვიყავი წიგნის ფესტივალზე. ვიყიდე წიგნები: აკა მორჩილაძის შობა ღამის ალქაჯები, ზვიად რატიანის ნეგატივი, თამთა მელაშვილის გათვლა. მაჩუქეს ნათარგმნი პოეზია, რომელიც რახან ნაჩუქარია ისე არ ფასობს.

თქვენც ხომ იყავით? ხომ გადაიღეთ ფოტოები? ნახეთ ნაცნობები? არა ზოგნი არ ყოფილხართ. მე გჩუქნით, ჩემს სამივე წიგნის ფესტივალზე ნამყოფ შთაბეჭდილებას, იქ დანახული ხალხის ნაცნობების უცნობების სიხარულს. (თუ არ გინდათ, დაბრუნება არ დაგჭირდებათ. აქ დევს და ნუ აიღებთ). რომელიც სულც არაა დიდად სევდიანი. ამიტომ სულაც ნუ შეგეშინდებათ არის კაი რაღაცები და სევდა და უცხოობაც ურევა, მორიდებაც, ოფლიც და სიგარეტის კვამლიც და ქუჩაში დაგდებული სიგარეტიც სამარცხვინოდ. ურევია აქა-იქ მოსმენილი ფრაზებიც მიკროფონებიდან. საბოლო ჯამში ყველა ფესტივალიდან, რომელზეც ნამყოფი ვარ, ბედნიერი ყველაზე მეტად პირველზე ვიყავი. სამწუხაროა რომ წლები ისე არ გავიდა…

წლევანდელ წიგნის ფესტივალზე ვიყავი ყველაზე ბებერი რაც კი ცხოვრებაში ვყოფილვარ. ყველაზე ცოტა ხანი რაც კი ვყოფილვარ . ყველაზე მარტო რაც კი ვყოფილვარ. ფული წინაზე რომ ვიყავი საერთოდ არ მქონდა.

ჩემი ფულით წიგნის ფესტივალზე აარსდროს ვყოფილვარ.

პირველად ფილარმონიაში და ამაზე ოჯახის წევრების მოცემული ფულით ვიყავი. მაშინ 2 ვიყიდე ეხლა 3 ერთი მაჩუქეს.

”დიოგენეს” გამომცემლობის სტენდს ძლივს მივაგენი. ძალიან მიმზიდველი გარეგნობის გოგო იდგა მის სტენდთან. ძალიან ლამაზი თვალები ჰქონდა.

იმედი მქონდა იქ ზაზას ვნახავდი, მაგრამ არ იყო. ჩემი სტუდენტობის დროინდელი მეგობარი.

მინდოდა მეყიდა მილორად პავიჩის ”საწერი მოწყობილობების მანქანა” , მაგრამ ვერ ვიყიდე. აქეთ წამოვედი და სანამ იქამდე დავბრუნდებოდი სხვა წიგნები ვიყიდე. სჯობს წიგნები წიგნის მაღაზიაში ვიყიდო ხოლმე. მაგალითად, სხვა გამომცემლობას რომ აუვლი და მის გვერდით იყიდი წიგნ შეიძლება გული დაწყდეს .

დასანანია, რომ ფესტივალი ესე გათავდა, შეიძლებოდა ყოველდდღე მევლო. ხალხი გამეცნო. ფულიც მქონოდ და მეტი წიგნი შემეძინა.

ბევრი წიგნი გადავფურცლე. აკა მორჩილაძის დიქსლის ყიდვა მინდოდა და ფული არ მყფონიდა. სჯიბდა დიქსლი მეყიდა. ახალი იქნებოდა.

თავდ ფესტივალზე: ბევრი ხალხი რომ იყო პალიტრ ლ ის სტენდთან ყველამ იცის. იყო ზოგზე ცოტა ხალხი. სამწუხაროდ ებევრი გამომცემლობა არც დამითვალიერებია.

იქით ხალხი იჯდა.

უკვე ველოდები მომავალ ფესტივალს. რომელზეც მარტო არ წავალ.

ხოდა მერე საღამოს იყო რაგბი და იყო ფეხბურთი. ორივე იყო დიდებულირ ამ და მე ვიყავი ჩემს ფიქრებში.

საბოლოო ჯამში ამ დღიდან სულში ის მოვლენები უფრო დარჩა, რომელიც ზემორე ნაწერში არაა ნახსენები და ჩემთვის შევინახავ დანარჩენს.

პოსტისთვის მადლობას გიხდით ყველას აქ ნახსენებ წიგნს, მწერალს, გამომცემლობას და ადამაინს, ნაგულსიხმებს ყველაფერს, არ ნათქვამს ყველაფერს.

ვემდური დროის სიმცირეს და უნიჭობას.

განსაკუთრებული მადლობა 102 ნომერ მარშუტკას.

მადლობა დედას და ბებიას.

( May 30, 2011 )